چند روز بعداز عاشورا سوار یکی از مسافرکش های شخصی شدم دیدم راننده موسیقی خشنی گذاشته ، منم با خودم گفتم شاید فراموش کرده محرم هست و بی تفاوت نشستم سرجام.

راننده جوان از توی آینه یه نگاهی بمن انداخت و دید لباس مشکی تنم هست یا به احترام من که یه تیپ رنگین سنگین داشتم و  یا به احترام امام حسین که یادش آمده بود محرم هست، موسیقی رو خاموش کرد و رادیو رو روشن کرد ، رادیو در حال پخش برنامه ای در خصوص خاطرات رزمندگان دفاع مقدس بود که کم کم داشت تموم می شد. خلاصه اون برنامه رادیو تمام شد و برنامه جدید شروع شد....

بی انصاف این رسانه ملی چنان دوبس دوبسی راه انداخته بود بیا و ببین ، موسیقی رادیوی ملی بدتر و خشن تر از موسیقی آقای راننده بود اون هم چند روز بعد از عاشورا و داخل ایام محرم...!!

ولی در کل جدای از حُرمت شکنی رسانه ملی از مرام و معرفت این چنین راننده هایی خوشم میاد که به دیگران احترام میگذارند.

رزم آرا نخست وزیر شاه مخلوع می گفت ما یک آفتابه (لولهنگ) هم نمی توانیم بسازیم. یک روز آمدند صریحاً گفتند ما نمی‌توانیم … این حرف جزو حرف‌های رایج بود که ایرانی حتی نمی‌تواند لولهنگ بسازد! شاید شماها ندانید لولهنگ چیست. لولهنگ یعنی آفتابه. آن هم آفتابه‌ای گلی. این نگاه سیاستمداران و سررشته داران امور دانشگاهی آن روز بود.
رهبر معظم انقلاب اسلامی
۱۳۸۴/۱/۳۰

ما به جز پخت آبگوشت بزباش و قورمه سبزی در هیچ تکنولوژی صنعتی نسبت به جهان برتری نداریم.
اکبر ترکان
۱۳۹۳/۸/۱۸

پیش خودم گفتم خدایا حاجی چی داره میگه اینا همه وصیت نامه هاشون تو جیبشونه…